dwanaście !

Rozległ się gwizdek Naszego trenera

-Mam nadzieję, że dzisiejszy trening Wam się podobał. Widziałem, że jedna dziewczyna jest tutaj bardzo zaprzyjaźniona z siatkarzami czego wczoraj nie ujawniła. – momentalnie zrobiłam się cała czerwona, a dziewczyny ciągle mi się przyglądały. – Dzisiaj to już koniec, chyba że chłopaki chcieli by z Wami zagrać co wy na to ?

-Myślę, że to dobry pomysł – zabrał głos Andrea- chłopaki co Wy na to ?

Cała dwunastka  pokiwała głowami na znak zgody.

Szybko  się rozgrzaliśmy i dobraliśmy się w 6 drużyn.

Mnie trafił się Piotrek, z czego byłam dość zadowolona i Bartek, co wprawiło mnie w lekkie zakłopotanie.

Zaczęliśmy grać, była świetna zabawa. Śmialiśmy się, skakaliśmy z radości pokonując kolejne drużyny i wreszcie okazaliśmy się najlepsi stawiając kropkę nad i.

-nieźle sobie radzisz na boisku – powiedział Bartek

-w porównaniu z Wami to i tak za słabo…

- kiedyś możesz być przyszłością damskiej Reprezentacji Polski!

- hahahahahaha Bartek, czy Ty siebie słyszysz ? Czy Ty wiesz ile ja mam lat ?

-o czym rozmawiacie ? – zapytał Piotruś

- Bo ta oto panna  nie wierzy, że bardzo dobrze gra i kiedyś może być w reprezentacji

-chyba będę jej to musiał wytłumaczyć po treningu – poruszył jednoznacznie brwiami

-Piteeeeer ! Weź się uspokój …. Trening się właśnie skończył idę się przebrać i wracam do ośrodka, a Wy róbcie co chcecie…. CIAO !

-ostra ta Twoja Paula – szeptem powiedział Bartek

- jeszcze nie jest moja !

-Pragnę zauważyć, że ja tu jeszcze jestem i to słyszę! – krzyknęłam stojąc w drzwiach z szatni.

Po 20 minutach wygrzebałam się z szatni i razem z Anią opuściłam mury Polonii. Przed wyjściem na schodach czekał Piotr.

- co Ty tutaj jeszcze robisz? –zapytałam

-czekam na Ciebie !

-dobrze to ja Wam nie przeszkadzam, widzimy się na kolacji za 5 minut ?– odezwała się Ania

-okej zaraz przyjdę.

- pójdziesz dzisiaj ze mną na spacer ? – zapytał nieśmiało

- ja jestem na obozie, a nie na wakacjach, gdzie panuje swawola… tu są opiekunki, które raczej mnie nie wypuszczą wieczorem, a już jest 18

- oj jak ty dużo gadasz… chyba będę musiał Cię kiedyś uciszyć…

- nawet nie próbuj… chyba, że chcesz mieć miłe spotkanie z mikasą !

- hahahaha co ty taka wściekła jesteś ?

- bo nie lubię jak się wpada nie wiadomo skąd i od razu wszystko ma być podporządkowane tobie

- Paulina uspokój się… o co ci chodzi? Nie chcesz iść ze mną to po prostu powiedz!

- chciałabym, ale nie wiem co kadra na to.

- Tym się nie martw już z Nimi rozmawiałem i dla mnie zrobią wyjątek pod warunkiem, że  Ty tego chcesz i że nie stanie Ci się krzywda.

- cudowny jesteś… Ja muszę już iść na kolację.

- Leć już… Będę po Ciebie około 20.

Na kolacje wpadłam spóźniona, czym przyciągnęłam na siebie wzrok ludzi z obozu.  Zjadłam szybko 2 kanapki, ale w miedzy czasie zostałam zasypana masą pytań

- skąd ty ich wszystkich znasz ? – Zapytała Jula

- poznasz mnie z nimi ? – dodała Ania

- możecie dać mi spokój ? – zapytałam

- no ej nie bądź taka… co ty z nimi wszystkimi na raz kręcisz ? – dodała Patrycja, czym przekroczyła moją miarę cierpliwości.

- to są moi przyjaciele … P R Z Y J A C I E L wiesz kto to jest? Nie zadaję się ze wszystkimi tylko z 3, a Bartka poznałam dzisiaj i wcale mi to nie było do szczęścia potrzebne, zadowolone? Aaaa zapomniałam dodać, że wieczorem idę na spacer z Piotrem Nowakowskim, ale Wy nie liczcie na nic więcej z Ich strony, bo jesteście na to zbyt puste ! Dziekuję do widzenia. – wstałam i odeszłam od stołu, a One siedziały jakby je ktoś do krzeseł po przyklejał.

W akademiku miałam godzinę, żeby się ogarnąć, więc wzięłam szybki prysznic, umyłam, wysuszyłam i wyprostowałam włosy. Założyłam miętowe spodnie, łososiową koszulę i balerinki. Nałożyłam lekki makijaż i byłam gotowa.

___________________________________________________________________

Jest tu ktoś ? czytacie ? napiszcie coś prosze !